De meeste zuidelijke stad in Herzegovina is Mostar, een stad met een lange historie. Ook deze stad heeft nog zichtbaar geleden onder de oorlog van 1992-1995. Het wordt eentonig, maar nu ook met gids en bus de stad in. De gids vertelt ons over de geschiedenis en andere wetenswaardigheden. Voor een deel bekend en toch weer nieuwe aspecten. In het verdrag van Dayton is de stad ook in 2-en gedeeld. Rechts van de rivier de arme Moslimwijken en links de rijkere christelijke wijken. Dit kan toch niet in het belang van de bewoners zo geregeld zijn. Al duidelijk wordt dat Bosnië en Herzegovina gebuikt gaat onder een veel te zwaar bestuurlijk en ambtelijk apparaat. Iedere regio, nee zelf iedere nationaliteit/geloof per regio heeft zijn eigen ministers met ambtelijke ondersteuning. Zo hebben ze meer dan 100 ministers met hun eigen achterban die zij aan zich binden door baantjes uit te delen. Hier geldt nog Verdeel en heers en houdt het volk arm. Subsidies uit rijkere landen worden in de bovenlaag verdeeld.

Wij bezoeken het oudste huis,een Turks huis van 500 jaar oud, dat dus dateert uit het begin van de Ottomaanse tijd. Daarna natuurlijk naar de beroemde brug van Mostar. In de oorlog platgebombardeerd en in 2001met westers geld herbouw. Symbool van de eenheid van de stad. Welke eenheid vraag je je af als je het eerdere verhaal van de gids er bij betrekt.

We wandelen wat door de stad en gaan daarna samen eten. Wij een royaal maal forel met spinazie en nog wat. Gezellig in een knus restaurant. Geen foto gemaakt. Een beetje dom hè.

Dubrovnik, Kroatië komt in zicht. Morgen een snipperdag en dan naar Dubrovnik.