Vandaag en morgen zijn staan wij op de camping bij Dubrovnik. Vandaag gaan wij als groep met een gids de stad bezoeken en morgen hebben wij een zgn vrije dag die wij ook in Dubrovnik gaan invullen.

Met de lijnbus zes rijden wij om 9.00 uur naar de stad. Onze Nederlandstalige gids verwelkomt ons aan de rand van de oude stad. Vlak voor onze vakantie zagen wij een reportage over Dubrovnik, waarin duidelijk werd dat ook deze stad de stroom toeristen niet meer aan kan. Nu wij hier staan begrijpen wij dit beter. Busladingen vol worden daar afgeleverd. Iedere dag meren er minsten 3 cruiseschepen met ieder minstens 5.000 toeristen aan. Met alle anderen levert dit een overvolle stad. Onder aanvoering van onze gids gaan wij de oude stand in. De gids wacht tot er ruimte is op de plaats waar zij wat wil vertellen en moet al snel verder omdat de volgende gids met groep zich aan dient. Wat een gedoe. In haar verhaal komen de recente oorlog, de Ottomaanse periode en andere onderwerpen van de vorige rondleidingen ook nu weer aan de orde. Anders is de positie van Dubrovnik, dat verschillende eeuwen een stadstaatje was. Diplomatieke bestuurders en handelaren wisten te bewerkstelligen dat Dubrovnik haar vrijheid behield. Net zulke slimmeriken als de Hollanders in de gouden eeuw.

Dubrovnik, een mooie stad wat vergelijkbaar met Venetië maar met al die toeristen is dat minder zichtbaar.

Terug naar de camping. Zwemspullen gepakt, tien minuten lopen en we zijn bij een klein strandje waar we heerlijk kunnen zwemmen en zonnen.