Vandaag dus een dag die wij naar eigen idee kunnen invullen. In ons reisboek staat een suggestie: met de kabelbaan naar boven in de bergen achter de stad en lopend terug. De wandelafstand is 15 to 20 km. staat in het boek. Een uurtje of vier zijn wij dus wel onder weg. Wel een heel eind, maar met onze wandelervaring is dit ook bij warm weer te doen. Wij ondernemen deze toch samen met Patricia en Bert. Heel sportieve 60-ers. Vermeldenswaard is nog dat Patricia Bert een nier heeft gegeven. Vijf jaar geleden was hij een dood vogeltje, die niets meer kon en nu een tri-atleet. Ook voor Jos is er dus een perspectief als het mis gaat met z'n nieren.

Goed met bus 6 naar de stad en door lopen naar het grondstation van de kabelbaan. In de gondel zijn we snel boven en op een luxe terras drinken wij koffie, met een fantastisch uitzicht op de stad. De foto's getuigen hiervan.

Nu op zoek naar het pad naar beneden. Uiteindelijk vinden wij het en gaan over een pad keien en grof grind zig-zag naar beneden. Er zijn 14 bochten en op iedere bocht staat een kruiswegstatie. Dit deel. Aan Kroatië is overwegend katholiek.

Vijf kwartier lopen en we staan weer aan de rand van de stad. Toch een soort teleurstelling, daar hadden wij niet op gerekend.

We besluiten nu om niet weer de overvolle stad in te gaan, maar om het fort Lovrijenac net buiten de stad te beklimmen. Vanaf deze positie hebben we een andere kijk op de stad, de stadsmuren en de zee met de eilanden voor de stad. Ook weer indrukwekkend.

Voldaan terug met lijn 6.

'S middags om 5 uur een Bb+. Een soort kringgesprek met de groep, maar wel met een glaasje. Toch een beetje 'we zijn er bijna', maar wel leuk met een gezellige groep mensen.